Akşam oldu katamadım gazımı

Kadir, Mevlam yazmış yazımı

Aldım Kel Amadın gızını

Güldüremedim yüzünü

Çekemedim nazını

(berber kadir)

1937 Doğumlu. Kendisi berber idi. Gani gani gönlü vardı. Kısıtlı gelirine rağmen hayır ehli idi.  Bir yere giderken önce kahveye uğrar gideceği şahsın durumuna göre çay/kahve söyler giderdi. Yedi kralla barışık,  insanları ayırt etmeyen neşeli ve nüktedan biriydi. Birine para lazım ise kendisinde olmadığı zaman başkasından alır ihtiyacı olanın işini görürdü. (Eskiden ödünç para alan kişiye varıp ödünç para istenmezmiş. Herkesin ayrı ayrı ödünç para aldığı veya verdiği kişiler varmış.) Eğer para zamanında gelmez ise bir başkasından para ister önceki aldığı yere verirdi. Sözünün eri idi. Söz verdiği zaman sözünün geregini yapardı. Hasta traşına gitmekte hiç itiraz etmezdi. Müşterisi olsun veya olmasın hasta traşına genelde Berber Kadir’i götürürlerdi. Başkası da zaten pek gitmek istemezdi.  Bir çok müşterisi Avrupa’ya gitmişti. Onlara her markadan bir paket jilet almalarını kaç para olursa olsun getirmelerini rica eder. Jilet sipariş verdiği herkes jiletleri getirir. Berber Kadir  bunları dener. en iyilerini ayırırdı. En iyi jiletlerle hasta traşına giderdi. Hasta Zaten rahatsız, birde jilet rahatsız etmesin derdi. Eğer kendi gözünüze kaçmış olan tozu seçemiyorsanız, inanın ki, komşunuzdakini de göremezsiniz.diye düşünürdü. Berber dükkanındaki traş ile hasta evindeki traş aynı ücrete tabi idi. çok zaman hasta traşından üçret bile almazdı. Sizin memnuniyetiniz ”Allah Razı olsun”demeniz bana yeter derdi. Berber Kadir işyerine sabahleyin geç kaldığında ”Berber Kadir niye geç kaldın” diyenlere ben Samsun’a Vali, Yalova’ya Kaymakam olmadım. Ben serbest adamım kafama göre takılırım derdi. O zaman Yalova ilçe idi

Berber Kadir Arastalar içinin neşesi  ”NEŞE BERBERi KADİR” ”Benim sermayem yarım jilet. Bugün ekmek paramı kazandım. Komşular size kolay gelsin, bana Allah’a ısmarladık.”der evine giderdi. ”mutlu olmanın yollarından biri lüzumu terk, azeme(mecburiyete) iktisat”ederdi. Berber Kadir, ince nüktedandı.

***********************************

Bir gün tavuk alır. Kasap dükkanında keser. Evine Zorlu ile gönderir. Zorlu’ya derki.”Zorlu

Yengene selam söyle, bu tavuğun içini temizlesin tüylerini yolsun akşama hazır etsin tamam mı?”der. O zamanlar telefon olmadığından haberleşme böyle yapılıyormuş..

Seçimlere az kalmıştır. Mahalle muhtarını kızdırmayı kafaya kor. Muhtara derki. Muhtar. muhtar bu seçimi ikimiz yapalım. Oda tamam der.Berber Kadir. aza listesini hazırlar. Listeyi aldığı gibi seçim kurulu başkanı hakime gider. Hakime listeyi uzatır. ve der ki. Efendim ben muhtar adayıyım. listemde bu. Hakim listeyi alır. Bakar ki liste aynen şöyledir

Muhtar adayı : Berber Kadir,

Azalar  :

Balkan Ali,

Dağlı Ali,

Kalemenin Ali,

Derviş Ali,

Tokmak Ali,

Sinan Ali,

Gödelerin Ali………..,

 

Hakim Berber Kadire bakar ;

-Kadir bey bu liste olmaz.

-Neden Hakim Bey ?

-Senin adın Kadir.

-Eeee ne olacaktı

-Ali olacaktı.

-Ulan bu muhtar seni’de mi ayarladı. der.

Listesini geri alan Berber Kadir döner gelir.

***********************************

Kadir dertlerini içine gömmüş, Etrafa neşe saçan ev kira, dükkan kira yaşamaya çalışan içinde bulunduğu zor hayata meydan okumasını bilen nevi şahsına münhasır şahsiyettir.

”Allah dert verip derman aratmasın.” Ben halimden memnunum.der. Zamanımızın sitrest,kalp, şeker, tansiyon vs. gibi dertlerini yaşama sevinçi ile yenmiştir. Onun hayatından/sözlerinden bazı kesitleri aldık yazacak çok hikayesi mevcut. Biz, bize gerekli olanları seçtik.

Çarşıdaki işyeri arkadaşlarına yaptığı nükteli şakalarla neşe kaynağı olmuştur. Şimdi o ve onun gibi çarşının neşeli  ve neşe kaynağı olan şahsiyetler kalmadığı gibi, beklentiler zamanımızda ön plana geçmiştir.  Şimdilerde İnsanoğlunun gönlü yardımına koşacak birini arar; ruhu içini dökmeyi diler; ama biz tıkamışızdır kulaklarımızı, onların feryatlarını ne duyarız ne anlarız.

Ve deli deriz onlara kulak verip anlamış olanlara, üstelik kaçışırız yanlarından, dert dinleyecek marko paşamıyım deriz.

***********************************

Ortam gergindir. Herkes kendi derdinde, kimse kimseye laf söz atmamıştır. Sabahtan beri insanlar bir tuhaftır. Komşusu evden öğle yemeğini yiyip biraz geç gelince Berber Kadir’e sorar. Kadir beni arayan soran varmı? Kadir sabahtan itibaren süre gelen sessizliği bozmak için kapıya çıkar, başlar bağırmaya;

-”Len sen kimsin. Seni kim arar kim sorar. Sende kendini birşey mi zannettin? Mevkin ne len senin.” diye durduk yerde bağırır. Komşular bakarlar ki, komşu Kadir’e takıldı. O, da ortamı yumuşatıyor onun için bağırıyor diye gülerler. Sabahtan itibaren kimse o gün gülmemiştir.

Berber Kadir’e  arkadaşlarından ve müşterilerinden birisi gelir. Koltuğa oturur. Kadir, bi  traş et bakalım der. Kadir bakar ki arkadaşı streslidir. Berber Kadir eline meziro’yu alır.

Müşterinin kafayı ölçer. müşterisi ve arkadaşı da olan şahıs;

“- Ne o len …… ne yapıyorsun. der.

Berber Kadir;

“-Ne bu kafa, senin kafa uçak meydanı gibi. Koca kafaları ”biz ölçüyle traş ediyoruz.” Deyince arkadaşı;

-Başlatma len………………traşını yap, neccen sen elin kafasının büyüklüğünü, küçüklüğünü.

Küçük kafalardan az paramı alıyorsun karşılıklı takılmalar gülüşmeler. Zaten arkadaşı üzerindeki uyuşukluğu atmak için gelmiştir. Karşılıklı konuşmalar ve takılmalar ile traş ta olup gider.

Berber Kadir’e yine bir müşterisi gelir. Berber Kadir bakar ki, müşterinin kafada tilkiler dolaşıyor. Kafasından başlar hemen bir kurgu yapar ve söze girer. Bu arada traşada başlar.

Abi evde varlar mı?

Müşterisi

“;-Ne yapacaksın len evde olup olmalarını. sana ne. Bizim ev senden mi soruluyor, bir şey mi

var soruyorsun? der. Abi af edersin; -Tır geliyor da, kömür döktürecem.

Müşteri;-” Len Kadir ne tır’ı, ne kömürü

Berber Kadir ”Abi listede sende varsın.”  Ne listesi lan

ne kömürü benimle kafamı buluyorsun. Başlatma tır’ına, listene…sırası değil şimdi. der.

Berber Kadir ;

‘’Abi beleş kömür, tır’da gelmek üzere dedim de.( berber kadir kaymakamlıktan fakirler için dağıtılacak kömür den bahsetmektedir.)

Müşterinin kafasındaki telaş bir anlık olsun dağılmıştır. Traş olur kahveyi içer, işine gider. Bir nebze olsun moral olmuş, bir an bile olsa gülmüştür. Zaten oda ona yetmiştir.

***********************************

Rahmetli Horoz Alos rahatsızdır. Ama zor zahmet traş olmaya Berber Kadir’e gelir.

Koltuğa oturur. Traş olacak, aynaya bakar, ama kendini aynada göremez veya benzetemez.

Alos amca bu, oda iyi laf üreten şahıstır.Len Kadir kim bu aynada ki şahış. Berber Kadir durur mu? Alosun en çok kızdığı, şahsın ismini verir.  Alos kızar. Aynaya tekrar bakar. çekil lan ne işin var arkamda  der.

Ayna’ya da bir yumruk savurur ki ayna kırılır. Alos rahatsızdır ama dili durmaz.

Berber Kadire der ki;

-Lan Kadir bir traş olmaya geldik dört beş kişiyi bir anda traş ettin helal olsun sana. Ne ustaymışsın  hakkını yemişler senin. Bravo valla diye konuşur. Berber Kadir kendi kendine oğlum

Kadir kendin ettin kendin öde. Ne yapalım gümbürtüsüne katlanacağız. der.

Başlar döktürmeye mısraları:

“İnan ki! Kırılmış bir ayna gibi

Paramparça, kırık dökük yaşamımız

Çaresizliğin, ümitsizliğin türküsü

Türkülerin en içlisi, en hüzünlüsü

İnan ki!  bizim yaşantımız”

Berber Kadir bu, hiç bir laf bulamaz ise traş ettiği kişilere”Askerliği nerde ettiydin ya” diye sorardı..Yalnız kaldığında bir türkü tuttururdu. Gülün dikenine katlanmak zorunda değilsiniz, ama dikenini  dikkate almak zorundasınız.

Çarşı’da Berber Kadir gibi her sokağa bir neşe kaynağı, yardımcı gerekli, gam kasavet dert  tasanın  panzehiri  böyle  şahsiyetlerdir. Bu tip  insanlar çarşıda  pazarda kalmadı   artık.

Gırdek, Berber  Kadir DEMİR  15/02/1994. yılında vefat  etti. Allah  rahmet eylesin.